13 septembre 2007

DÜNYA


Dünya denen şu meçhulda,

Hayat denen bu hülyada,

Yalnız olduğunu sanma,

Her nefes, her kalp çarpıntısında,

Her soluk, her adımda

Bireyler aynı rüyayı paylaşmakda.

Saniyeler, dakikaları,

Dakikalar, saatları,

Saatlar, eşsiz anları yutarken

Senin sanatçılığın önemli bu dokumada.

Kullan hoş renkleri;

Beyaz, pembe, toz maviyi,

Seçersen siyahı veya griyi,

Beğenmedim deme, işlediğin matemi!

Bir gülücük pembe,

Sevgi taşıyan sözcük, beyaz olsun.

Ekle biraz anlayış

Gökyüzü mavi olsun,

Birazda sabır; yeşillendi ortalık

Sana da, tabloyu bitirmek kaldı artık...

Nüket-2002

Aucun commentaire: